پایگاه جامع دنیای نیاز به نماز

روزی فردی از آیت الله بهجت (ره) می پرسد:

چه کنیم که لذت عبادت را درک کنیم؟

یک سری مقدمات خارج از نماز دارد و یک سری  مقدمات در خود نماز.

آنچه که قبل از نماز و در خارج از نماز باید مورد ملاحظه شود و عمل شود این است که انسان گناه نکند.

معصیت، روح را مکدّر می کند؛ نورانیّت دل را می برد، و اما هنگام خود نماز، انسان باید زنجیر و سیمی دور خود بکشد تا غیر خداوند متعال داخل نشود.

بایستی فکرش را از غیر خدا منصرف کند و توجهش به غیر خدا مشغول نشود.

البته اگر به صورت غیر اختیاری توجهش به جایی رفت که هیچ، اما به محض التفات پیدا کردن، بایستی قلبش را از غیر خدا منصرف کند.

"برگرفته از کتاب نماز آیت الله بهجت"

با عرض سلام و خوش آمدگـویـی به پایگاه ایـنترنتـی و جـامع " دنیـای نیـاز بـه نـماز ".

اطلاعیه تبادل لینک و لوگو:

تبادل لینک و لوگو فقط با وبلاگ/وبسایت های مذهبی با پیج رنک 2 به بالا و آمار بیش تر از 100 نفر در روز انجام می گردد.

وبلاگ/سایت هایی که آمار بالای 200 و پیج رنک 3 به بالا دارند، لوگویشان در صفحه اول قرار می گیرند و در غیر این صورت به صفحه لوگوی دوستـان انتقال می یابد.

- عزیزانی که دارای این شرایط می باشند و درخواست تبادل لینک/ لوگو می دهند، در فاصله ی زمانی سه روز به درخواستشان ترتیب اثر داده می شود.

قوانین و شرایط نـظر دهندگان:

افرادی که نظرات توهین آمیز اعم از بی احترامی به مدیر وب یا به منزله ی نـماز می کنند، به هیچ وجه تـایید نمی شوند و در مواقع لزوم طبق قوانین حقوق بشر و جرایم رایانه ای، مورد مجازات قرار می گیرند.

- انتقاد، پیشنهاد و نـظر می پذیریم.

مهمترین هدف خلقت انسان ، رسیدن به کمال که همان قرب الهی است، تعریف کرده اند.

راه رسیدن به کمال و قرب الهی ، عبودیت و بندگی است؛ و برترین جلوه ی بندگی در نماز تجلی می یابد، اما نه هر نمازی!

گاه می شود انسان به ظاهر نمازگزار است، اما به مقام نمازگزاری راه نیافته است؛ چرا که نمازی مرده و بی روح از او صادر می شود، نماز بی روح مانند طبیب مرده است که کاری از او بر نمی آید و درد بیمار را درمان نمی کند.

یکی از عواملی که به نماز روح می بخشد، «حضور قلب» است؛ اینکه انسان هنگام نماز، نماز بخواند و با خدای خویش سخن بگوید.

این امر ممکن و شدنی است، هر چند برای افراد مختلف یکسان محقق نمی شود و دارای مراتب است؛ و حتی میان دو نفر به یک میزان نیست.

"برگرفته از دانش نویسنده «سجّـاد جـوادی»"

چطور اگر انسان در هنگام تفریح، بازی و سرگرمی دست و پایش آسیب ببیند، از شدت شوق و علاقه، متوجه نمی شود و با همان مجروحیت بازی خود را ادامه می دهد؛

اما نمی توان از شدت شوق به خدا و درک جمال او، از خود بی خود شد و حضور قلب داشت؟

آیا به راستی نمی توان در نماز، از غیر خدا غافل شد؟

"برگرفته از کتاب نماز و حضور قلب در آن"

تعقیب نماز صبح به روایت پیامبر اکرم (ص) و امام علی (ع)

الف) از حضرت محمّد (ص) منقول است: هر که از طلوع صبح تا طلوع آفتاب در مصلای خود قرار گیرد و به تعقیب مشغول باشد، خداوند او را از آتش دوزخ مستور گرداند.

ب) از حضرت رسول (ص) منقول است: هر که از طلوع صبح تا طلوع آفتاب مشغول باشد، ثواب حجّ برای او نوشته می شودو

ج) در بلدالامین از حضرت رسول اکرم (ص) روایت کرده: هر که سوره ی «قل هو اللهُ اَحَـد» را هر روز ده مرتبه بعد از نماز صبح بخواند، در آن روز هر چند شیطان سعی کند گناهی بر او نوشته نشود.

د) در بلدالامین از حضرت امام علی (ع) روایت کرده است که حضرت رسول (ص) فرمود: هرکه خواهد، خداوند در اجل او تاخیر کند و او را بر دشمنان یاری دهد و از مرگ های بد او را نگاه دارد باید که هر بامداد و پسین بر این دعا مداومت نماید، سه مرتبه گوید:

سبحان الله  مِلاَ المیزانِ و مُنتَهَی العِلمِ  و مَبلَغَ الرِّضا وَزِنِةَ العَرشِ وَ سَعَةَ الکُرسِیّ.

و سه مرتبه بگوید:

الحمد الله مِلاَ المیزانِ و مُنتَهَی العِلمِ  و مَبلَغَ الرِّضا وَزِنِةَ العَرشِ وَ سَعَةَ الکُرسِیّ.

و سه مرتبه بگوید:

لا اله الا الله مِلاَ المیزانِ و مُنتَهَی العِلمِ  و مَبلَغَ الرِّضا وَزِنِةَ العَرشِ وَ سَعَةَ الکُرسِیّ.

و سه مرتبه بگوید:

الله اکبر مِلاَ المیزانِ و مُنتَهَی العِلمِ  و مَبلَغَ الرِّضا وَزِنِةَ العَرشِ وَ سَعَةَ الکُرسِیّ.

هـ) شیخ طبرسی و کفعمی و دیگران از حضرت محمّد (ص) روایت کرده اند که به اصحاب خود فرمود: آیا عاجزید از آن که هر صبح و شام نزد خداوند عالمیان عهدی بگیرید؟

گفتند: چگونه عهدی بگیریم؟

فرمود: این دعا را بخوانید، هر که دعا را بخواند مهری بر او می زنند و در زیر عرش الهی می گذارند چون روز قیامت شود منادی ندا می کند: کجایند آنان که نزد خداوند رحمن عهدی دارند؟

پس آن عهد را به ایشان دهند و با آن عهد داخل بهشت شوند و شیخ طوسی (ره) این دعا را در تعقیب نماز صبح ایراد کرده:

اَللّهُمَّ فاطِرَ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ عالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهادَةِ الرَّحْمنَ الرَّحيمَ اَعْهَدُ اِلَيْكَ فى هذِهِ الدُّنْيا

اَنَّكَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ وَحْدَكَ لا شَريكَ لَكَ وَاَنَّ مُحَمَّدا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ عَبْدُكَ وَرَسُولُكَ

اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَلا تَكِلْنى اِلى نَفْسى طَرْفَةَ عَيْنٍ اَبَدا وَلا اِلى اَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ فَاِنَّكَ

اِنْ وَكَلْتَنى اِلَيْها تُباعِدْنى مِنَ الْخَيْرِ وَتُقَرِّبْنى مِنَ الشَّرِّ اَىْ رَبِّ لا اَثِقُ اِلاّ بِرَحْمَتِكَ فِصَلِّ عَلى

مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّيِّبينَ وَاجْعَلْ لى عِنْدَكَ عَهْدا تُؤَدّيهِ اِلَىَّ يَوْمَ الْقِيمَةِ اِنَّكَ لا تُخْلِفُ الْميعادَ.

" برگرفته از کتاب با ارزش "اهل البیت (ع)" "

طریقه خواندن نماز امام زمان (عج) در مسجد مقدس جمکران

ابتدا دو رکعت به نیت تحیّت مسجد خوانده می شود که در هر رکعت بعد از حمد، هفت مرتبه سوره توحید و ذکر رکوع و سجود هر کدام هفت مرتبه و تشهد و سلام؛

سپس دو رکعت به نیت امام عصر (عج) خوانده می شود؛ بدین صورت که سوره ی حمد را شروع می کنیم و چون به آیه «اِیّـاکَ نَعبـُدُ وَ اِیّـاکَ نَستَعیـن» می رسیم آن را صد مرتبه تکرار می کنیم سپس بقیه ی سوره ی حمد را خوانده و توحید می خوانیم.

بعد به رکوع و سجود می رویم، و ذکر هر کدام را هفت مرتبه می خوانیم.

رکعت دوم نیز به همین گونه است؛ چون سلام نماز را دادیم یک مرتبه «لا اِلهَ اَلَّا اللهُ» و بعد از آن تسبیحات حضرت زهرا (س) خوانده می شود.

در پایان به سجده رفته و صد مرتبه صلوات بر محمّـد (ص) و آل محمّـد (ع) می فرستیم.

امام زمان (عج) فرمود:

هر کس این دو رکعت را در این مکان بخواند مانند آن است که دو رکعت در کعبه خوانده باشد.

" برگرفته از کتاب با ارزش "اهل البیت (ع)" "